"Papa, waarom bidden we altijd met die woorden van 'Uw wil geschiede' en zo?" Verstoord kijkt Filippus op. Hij probeert de brief te lezen, die hij vanmorgen in de synagoge kreeg aangereikt. "Je mag altijd met je eigen woorden bidden, Marc. Als je het zelf even niet weet, dan heeft Jezus ons dit gebed geleerd." Tevreden knikt Marcus. Dat antwoord, daar kan hij wel wat mee. Filippus pakt de brief weer op en leest verder.
"Papa, wie heeft eigenlijk gezien, dat Jezus uit zijn graf kwam?" Filippus zucht. Hij legt de brief weg, daar komt hij nu toch niet aan toe.
"Dat is een goede vraag. Volgens mij was daar niemand van ons bij. We weten dat het zo is, omdat we hem daarna zelf gezien hebben." Marcus kijkt hem nadenkend aan. "Maar papa, ík heb Jezus nog nooit ontmoet..." Filippus glimlacht. "Dat is waar. Toch mag je, dankzij onze verhalen, een glimp van Jezus opvangen." "Ik heb niet echt een plaatje in mijn hoofd als jullie over Jezus vertellen. Ik voel er wel altijd heel veel bij. Hij was zo lief, pap. In ieder geval wel in jullie verhalen." Filippus voelt zich trots. "Dat heb je mooi gezegd jongen, Jezus zit vol liefde." "Toch zou ik het best wel fijn vinden, als ik hem ook een keer kan ontmoeten." Dat begrijpt Filippus best, hij weet even geen antwoord.
Stil kijken ze naar de wolken, die zachtjes voorbijdrijven. "Papa, denk je dat de hemel zo hoog is als de wolken?" "Nee, veel hoger." "Zo hoog als de sterren dan?" "Nee, nog hoger." Verdrietig kruipt Marcus tegen zijn vader aan. "Dan is Jezus wel erg ver weg." "Ach jongen. Jezus is wel opgestegen naar de hemel, maar zo lang wij de verhalen vertellen, is hij niet dood. Je zei het zelf net zo mooi: 'door de verhalen kun je zijn liefde voelen.' Dan is Jezus toch niet ver weg?" Marcus knikt, maar het verdrietige gevoel gaat nog niet weg. "Papa, wil je mij zijn liefde nog even laten voelen?" Filippus knikt en hij vertelt over de kinderen die bij Jezus mochten zitten. En daarna over Jezus die als een dienaar de voeten van zijn leerlingen waste. En ook nog over Jezus die Maria kwam troosten. "Wat fijn dat we zoveel mooie verhalen hebben, papa." Filippus knikt en hij vertelt nog veel meer.
Opzoeken in de Bijbel: Lucas 24:50-51 & Handelingen 1:3-4 & 1:11 (zie ook Johannes 14:8-9 waar Filippus de Vader wil zien)
(lengte verhaal: 391 woorden)
Suggestie voor een verwerking:
Opdracht: "Als jullie over Jezus vertellen, dan voel ik er altijd heel veel bij." Welk gevoel past volgens jou goed bij Jezus? blij, boos, liefde, bang, vriendschap, verdriet, troost, alleen, veilig, ... "Zo lang wij de verhalen vertellen, is hij niet dood. Je zei het zelf net zo mooi: 'door de verhalen kun je zijn liefde voelen.'" Welk verhaal geeft jou een goed gevoel over Jezus?
Doel: Verhalen houden Hem levend en dichtbij